حوزه علمیه کوچک ما

آموزش ادبیات عربی، منطق؛ فلسفه و عرفان اسلامی به نحو اجمالی و سبک سنتی حوزات علمیه

حوزه علمیه کوچک ما

آموزش ادبیات عربی، منطق؛ فلسفه و عرفان اسلامی به نحو اجمالی و سبک سنتی حوزات علمیه

امیرالمومنین علیه السّلام به حضرت خضر علیه السلام فرمودند کلمه ای حکمت آمیز بگو.

ایشان فرمودند:

مَا أَحْسَنَ تَوَاضُعَ اَلْأَغْنِیَاءِ لِلْفُقَرَاءِ طَلَباً لِمَا عِنْدَ اَللَّهِ وَ أَحْسَنُ مِنْهُ تِیهُ اَلْفُقَرَاءِ عَلَى اَلْأَغْنِیَاءِ اِتِّکَالاً عَلَى اَللَّهِ 

 

سپس حضرت خضر گفتند که این کلام باید با آب طلا نوشته شود.

حکمت 398 نهج البلاغه

  

مَا أَحْسَنَ : فعل تعجب

تَوَاضُعَ :متعجب منه منصوب- مفعول به برای فعل تعجب

اَلْأَغْنِیَاءِ :مضاف الیه مجرور

لِلْفُقَرَاءِ :جار و مجرور متعلق به تواضع؟

طَلَباً :تمییز منصوب؟

لِ:حرف جر

مَا :اسم موصول-مبتدا مرفوع

عِنْدَ اَللَّهِ :خبر محلا مرفوع

عِنْدَ: ظرف مکان-مفعول فیه

اَللَّهِ: مضاف الیه مجرور

 

وَ :حرف عطف

أَحْسَنُ :مبتدا مرفوع

مِنْهُ :جار و مجرور متعلق به احسن ؟

تِیهُ الفقرا علی الاغنیا :خبر محلا مرفوع

اَلْفُقَرَاءِ :مضاف الیه مجرور

عَلَی اَلْأَغْنِیَاءِ :جار و مجرور- تعلق؟

اِتِّکَالاً : تمییز منصوب

عَلَى اَللَّهِ :جار و مجرور متعلق به اتکالا

 

چه نیکو است فروتنى توانگران با درویشان براى بدست آوردن پاداشى که نزد خدا مى باشد، و نیکوتر از آن بى اعتنائى و سرفرازى درویشان است با توانگران بجهت اعتماد بخدا.

نظرات  (۴)

فکر کنم: للفقرا    و     علی الاغنیا  جارو مجرور متعلق به فعل محذوف
(مثلا یکون)هسنتد

للفقراء همانطور که گفته شده متعلق به تواضع است. مِنهُ متعلق به أحسن و علی الاغنیاء متعلق به تیه است.


ما مجرور به حرف جر و محلا مرفوع است.


عند متعلق به محذوف است.


  • فرید افتخاری
  • ما: مبتدا / محلاً مرفوع
    ما نکره تامه و به معنای شیء عظیم است 
    أَحسَنَ: فعل تعجب، فعل ماضی/ فاعلش ضمیر مستتر که به «ما» برمی گردد.
    تواضع: متعجبٌ منه ، مفعول به برای «أحسن» و منصوب
    أَحْسَنَ تَوَاضُعَ اَلْأَغْنِیَاءِ لِلْفُقَرَاءِ طَلَباً لِمَا عِنْدَ اَللَّهِ : خبر برای «ما» و محلاً مرفوع
    طلبا: مفعول لاجله (یا مفعول له) 
    تمیز نیست چون برای اگر تمیز باشد با گذاشتن من حیث" قبل از آن " باید معنا صحیح باشد و اینطور نیست ولی اگر قبل از آن لأجل بگذاریم و معنا صحیح باشد مفعول له خواهد بود . اینجا معنا می شود : چه نیکوست تواضع اعنیاء برای فقراء به خاطر طلب آنچه نزد خداوند است.
    به خلاف حالت تمیز بودن طلبا که معنا اینطور می شد: چه نیکوست تواضع اعنیاء برای فقراء  از حیث طلب آنچه نزد خداوند است.
    اتکال هم مانند طلب است.


    به نظر ترکیب طلبا و اتکالا رو اشتباه نوشتید بلکه مفعول له است

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.