حوزه علمیه کوچک ما

آموزش ادبیات عربی، منطق؛ فلسفه و عرفان اسلامی به نحو اجمالی و سبک سنتی حوزات علمیه

حوزه علمیه کوچک ما

آموزش ادبیات عربی، منطق؛ فلسفه و عرفان اسلامی به نحو اجمالی و سبک سنتی حوزات علمیه

معادل عربی ضرب المثلهای فارسی

 

بخش دوم

1)   لک یَفُتْ مَن لَمْ یَمُتْ ← ماهی را هر موقع از آب بگیری تازه است

2)   الفائتُ لا یُستَدْرَکُ ← آب رفته به جوی نیاید

3)   کالقابِضِ علی الماء ← آب در هاون کوفتن  -    باد در قفس کردن

4)   مَقْتَلُ الرَجُل بین فَکّیْهِ ← زبان سرخ سر سبز می‌دهد بر باد )

5)   قُدّتْ سُیورُهُ مِنْ اَدِیمِکَ ← سر و ته یک کرباس‌اند

6)   یُقدِّمُ رِجْلاً و یُؤخّرُ أُخْری ← یک پا پس یک پا پیش می کشد)

7)   لَیسَ القَوادمُ کالخوافی ← خدا پنج انگشت را مثل هم نیافریده است)

8)   مِنَ القَلبِ الی القَلبِ ← دل به دل راه دارد

 9)   اِقْلَع شَوْکک بِیَدک ←  کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من

10)  لَوُقُلْتُ ثَمْره لَقال جَمْره ← اگر بگویم ماست سفید است می‌گوید سیاه است

11)  القَولُ ینفذُ مالا تَنْفُذُ الِابَرُ ← با زبانش مار را از سوراخ بیرون می‌کشد

12)  و بَعضُ القولِ یَذْهَبُ فی الرِّیاحِ ← حرف او و باد هوا یکی است

13)  مِن کثَرهِ مَلّاحِیها غَرقتِ السَّفینهُ ← آشپز که دو تا شد آش یا شور می‌شود یا بی نمک

14)  هَذا الکعکُ مِن ذاک العَجِینُ ← سر و ته یک کرباس‌اند

15)  یَکفِیکَ مِمّا لا تَریَ ما قدْ تَرَی ← سالی که نکوست از بهارش پیداست/ به هرکجا که روی آسمان همین رنگ است

16)  کلّْ کَلْبٍ ببابه نَبّاحٌ ← هر سگ به درخانه خویش است دلیر

17)  لِبَس له جِلد النَّمِر ← برای او چاقویش را تیز کرد -  چنگ و دندان نشان دادن

18)  مِثلُ النّعامهِ لاطَیرٌ و لاجَمَلٌ ← به شتر مرغ گفتند بپر گفت شترم ، گفتند بار ببر گفت :مرغم

19)   لّفتْنِی مُخَّ البَعُوضِ ← مرا پی نخود سیاه فرستاد

20)  لَیِّنُ الکَلامِ قَیْدُ القُلوب ← به نرمی برآید ز سوراخ مار

21)  عِنْدِ الاِمتحانِ یُکرَمُ المَرءُ اَوْ یُهان ← به کُشتی پدید آید از مرد ، مرد

22)  اَلْمَرءُ تَوّاقٌ اِلَی مَا لَمْ یَنَلْ ← مرغ همسایه غاز می‌نماید

23)  المَرْءُ بَخلیلهِ ← بگو با که‌ای، تا بگویم که‌ای/ تو اول بگو با کیان زیستی پس آنگه بگویم که تو کیستی؟

24)  مَنْ یَمْشِ یَرْضَ بِما رَکِبَ ← کاچی به از هیچی

25)  لایملکُ شروَی نَقِیر ← توی هفت آسمان یک ستاره هم ندارد

26)  مالٌ تَجْلِبهُ الرِّیاحُ تَأَخذهُ الزَّوابعُ ← باد ‌آورده را باد می‌برد

27)  یا مَاءُ لو  بِغَیْرک غَصِصْتُ ← هرچه بگندد نمکش می‌زنند

28)  لا یُنْبِتُ البَقلَه اِلاّ الَمْقلَه ← گرگ زاده عاقبت گرگ شود

29)  نَبْحُ الکِلابِ لا یَضُرُّ بِالسَّحابِ ← به حرف گربه سیاه باران نمی‌بارد

30)  ناجِزاً بِناجزٍ (نقد معامله می‌کنم) ← امروز نقد فردا نسیه

31)  مَن نَجَا بِرأسِهِ فقد رَبِحَ ← خَرِ ما از کُرّگی دم نداشت

32)  مَنْ نَهَشَتْهُ الحَیّهُ حَذِرَ الرَّسَنَ ← مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسد

33)  هل یَنْهَضُ البازی بلاجَناح ← یک دست ، صدا ندارد

34)  لا نَاقَتی فی هذا و لا جَمَلی ← نه سر پیاز است نه ته پیاز

35)  ما اَهْوَنَ الحربَ علی النَظّاره ← بیرون گود نشسته و می‌گوید لنگش کن

36)  الهَوَی مِنَ النَوَی ← دوری و دوستی

37)  اِنّ الهَوَی شریکُ العَمَی ← عشق کور است

38)  الوَحْدهُ خَیرٌ مِن جَلیسِ السُّوء ← هست تنهایی به از یاران بد

39)  حتّی یَرِدَ الضَّبُّ یعنی :تا بزمجّه به آبشخور بیاید ←وقت گل نی 

40)  وَعدُ الکریمِ دَیْنٌ ← چو عهدی با کسی کردی به جا آر که ایمان است عهد از خویش مگذار

41)  موَاعِیدُ عُرْقُوب (اسم مردی بدقول) ← وعده سرخرمن دادن

42)  مَن اِتّکل علی زادِ غَیرهِ طالَ جَوعُه ← یعنی :هرکه به امید توشه همسایه نشست ، گرسنگی اش به درازا می کشد / کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من

43)  ویَلٌ لِلحَسُود مِن حَسَدِهِ ← حسود هرگز نیاسود

44)  ویلٌ اهَونُ مِن وَیلَیْنِ ← جای شکرش باقی است

45)  یَومٌ لَنا و یومٌ علینا ← چنین است رسم سرای درشت        گهی پشت بر زین وگهی زین به پشت

46)  الیومَ خمرٌ و غداً اَمْرٌ ← چو فردا شود فکر فردا کنیم

47)  ما یوَمُ حَلِیمهَ بِسِرّ ← شتر سواری و دولا دولا

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.