حدیث شماره ۹۵

امام على علیه السلام :

أیُّها النّاسُ ! الآنَ الآنَ ما دامَ الوَثاقُ مُطلَقا ، و السِّراجُ مُنیرا ، و بابُ التَّوبَةِ مَفتوحا، مِن قَبلِ أن یَجِفَّ القَلَمُ و تُطوَى الصُّحُفُ .

میزان الحکمة ج 4 / ص 540

  

 

أیُّها : ایّ: منادی نکره مقصوده مبنی بر ضم محلا منصوب ، ها:حرف زائد برای تنبیه

النّاسُ : بعد أیُّها چون جامد است عطف بیان ومرفوع

الآنَ الآنَ :مفعول فیه و تکرار برای تأکید

مادامَ :فعل ناقص

الوَثاقُ :اسم مادامَ ، مرفوع

مُطلَقا:خبر مادامَ ، منصوب

 

و :عطف ، عامل

السِّراجُ مُنیرا :( یا عطف جمله اسمیه به جمله فعلیه)

السِّراجُ :یا عطف به اسم مادام

مُنیرا: یا عطف به خبر مادام

و :عطف ، عامل

بابُ : عطف به اسم مادام

التَّوبَةِ :مضاف الیه مجرور

مَفتوحا: عطف به خبر مادام

مِن قَبلِ :جار و مجرور متعلق به أن یَجِفَّ

 

أن یَجِفَّ :أن ناصبه و مضارع منصوب که چون بعد از قبل که دائم الاضافه است آمده تأویل مصدر رفته و مضاف الیه قبل می شود و در اینصورت القَلَم هم مضاف الیه آن می شود (جَوفِ القلمِ)

القَلَمُ :فاعل یَجِفَّ ، مرفوع

و : عطف ، عامل

تُطوَى الصُّحُفُ:جمله مضاف الیه قَبلِ ؟؟

تُطوَى :مضارع مجهول

الصُّحُفُ :نائب فاعل تُطوَى

  

 

امیر المومنین علیه السلام:

اى مردم! اینک، اینک؛ تا که بندها باز است و چراغ فروزان و در توبه باز؛ پیش از آن که قلم از نوشتن اعمال باز ایستد و دفتر اعمال بسته شود.