( رشد )
رُشْد : راستى و درستى در راه حق، این واژه ضد ( الغَیّ ) است
قوله تعالى : ( فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْداً فَادْفَعُوا إِلَیْهِمْ أَمْوالَهُمْ ) ، الرُّشْدُ هو خلاف العمى والضلال
رَشَدَ یَرْشُدُ ِارْشَادُ
( رصد )
الرَّصَدُ : الطریق
رَاصِد : ج رُصَّد و رَصَد : فا ، دیده بان ، پاسبان، نگهبان ، شیر
ومنه قَوْلُهُ علیه السلام « ثَلَاثَمِائَةِ دِرْهَمٍ أَرْصَدَهَا لِشِرَاءِ خَادِمٍ ». أی حفظها
بالمرصاد: در کمین او نشست
قوله تعالى : ( إِنَّ جَهَنَّمَ کانَتْ مِرْصاداً )
( رغد )
رَغد : رفاه ، ناز و نعمت ، فراوانی ، راحتی ، آسایش ، خوشی ، تمکن
قوله تعالى : ( رَغَداً ) أی کثیرا واسعا بلا عناء
( رفد )
رِفَد :کمک ، یاری ، حمایت ، پشتیبانی، عطا
قوله تعالى : ( بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ ) أی بئس العطاء المعطى
و منه : أَرْفَدَهُ، الإرفاد، و الِاسْتِرْفَادُ (ای الاستعانة)
( رکد )
رَکَدَ : رُکُوداً الماءُ أو الریحُ : آب یا باد ساکن و آرام شد
قوله تعالى : ( رَواکِدَ عَلى ظَهْرِهِ ) أی سواکن
وَفِی الْحَدِیثِ « نَهَى أَنْ یُبَالَ فِی الْمَاءِ الرَّاکِدِ »
( زبد )
زبد : کره , روغن, کف
قوله تعالى : ( فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَداً ) أی رفعه.
« الزَّبْدُ » بسکون الباء : الرفد والعطاء ومِنْهُ « نَهَى عَنْ زَبْدِ الْمُشْرِکِینَ»
( سدد )
سَدِید : [ سدّ ]: محکم و استوار و حق طلب .
قوله تعالى : ( وَقُولُوا قَوْلاً سَدِیداً ) السَّدِیدُ من القول : السلیم من خلل الفساد
و قوله : ( وَجَعَلْنا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا )، « سَدُّ ذی القرنین »
وَفِی الْحَدِیثِ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام « سَدِّدْ وَقَارِبْ » ومعناه اقتصد فی الأمور کلها
( سرمد )
سَرْمَدٌ : أی طویل
قوله تعالى : ( قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللهُ عَلَیْکُمُ النَّهارَ سَرْمَداً إِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ ) الآیة السَّرْمَدُ کفرقد الدائم المستمر الذی لا ینقطع
( سند )
سند ، آنچه که به آن استناد شود
سَنَدَ : سُنُوداً الیهِ : بر او اعتماد کرد
سَند شعبی: پشتوانه مردمی ، تکیه گاه مردمی
قوله تعالى : ( کَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ ) هو وصف للمنافقین
( شرد )
شَرَد : فرار کرد ، گریخت ، متواری شد ، پا به فرار گذاشت ، گمراه شد ، سرگردان شد
شَرَدَ : شَرْداً و شُرُوداً و شُرَاداً و شِرَاداً : رمید
قوله تعالى : ( فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ ) والتَّشْرِیدُ : الطرد والتفریق
( شید )
أشادَ: تحسین کرد ، ستود ، تجلیل کرد ، تحسین برانگیز دانست ، تشویق کرد ، خوب توصیف کرد .
قوله تعالى : ( قَصْرٍ مَشِیدٍ )
وَفِی الْحَدِیثِ « إِنَّ الْإِمَامَةَ خَصَّ اللهُ بِهَا إِبْرَاهِیمَ علیه السلام وَأَشَادَ بِهَا ذِکْرَهُ ».
( صدد )
صَدَّ : صَدّاً و صُدُوداً [ صدّ ] عنهُ : از او روى گردانید
قوله تعالى : ( إِذا قَوْمُکَ مِنْهُ یَصِدُّونَ )
( صعد )
صعد : بلند کردن , بلندتر کردن , بالا بردن
قوله : ( إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ ) أی یقبله
قوله تعالى : ( فَتَیَمَّمُوا صَعِیداً طَیِّباً ) أی ترابا نظیفا. والصَّعِیدُ : التراب الخالص الذی لا یخالطه سبخ ولا رمل
والصَّعُودُ خلاف الهَبُوطِ
( صفد )
صَفَد : ج أَصْفَاد : بند و ریسمان
قوله تعالى : ( مُقَرَّنِینَ فِی الْأَصْفادِ )
صَفَدَهُ یَصْفِدُهُ صَفْداً
( صلد )
صَلَدَ: سفت و سخت
تِ الأرضُ : زمین سفت و سخت شد .
قوله تعالى : ( فَتَرَکَهُ صَلْداً )
وَفِی حَدِیثِ صِفَاتِ الْمُؤْمِنِ « أَصْلَبُ مِنَ الصَّلْدِ »
رَجُلٌ صَلْد : مرد بخیل