حدیث شماره ۲۲

 

انَّ لِقَتلِ الحُسَینِ حَرارةً فی قلوبِ المومنین لا تَبرُدُ اَبَداً

جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556

 

 

 

إنّ: حرف مشبهه بالفعل- عامل – مبنی بر فتح

ل: حرف جر،عامل

قتل: اسم ، مصدر، جامد، مذکر، معرفه ، معرب/ مجرور

الحسین:اسم علم )مصغر بر وزن فعیل (، مشتق، مذکر، معرفه به ال، معرب/اسم ان و منصوب

لقتل الحسین، خبر مقدم إن و محلا مرفوع

حرارة:اسم مصدر، جامد، مونث،نکره، معرب/اسم ان مؤخر

فی: حرف جر، مبنی بر سکون، عامل ، محلی از اعراب ندارد

قلوب:اسم، جمع مکسر(قلب)، مشتق، مونث،معرفه به اضافه، معرب/مجرور به حرف جر

المومنین:اسم، جمع مذکر سالم، مشتق، ثلاثی مزید باب افعال، معرفه به ال،معرب /مضاف الیه

لا : حرف نفی، غیرعامل ، مبنی

تبرد: فعل، مضار ع، مفرد مفرد مونث غایب، لازم، ثلاثی مجرد، صحیح، سالم/فعل و فاعل

ابدا:اسم، جامد،مذکر، نکره، معرب /مفعول فیه (اسم زمان)

لا تبرد ابدا جمله پس از نکره (حرارة) صفت است و محلا منصوب.​

 

بدرستیکه برای قتل حسین گرمایی در قلوب مومنین است که هرگز سرد نمی شود.