حوزه علمیه کوچک ما

آموزش ادبیات عربی، منطق؛ فلسفه و عرفان اسلامی به نحو اجمالی و سبک سنتی حوزات علمیه

حوزه علمیه کوچک ما

آموزش ادبیات عربی، منطق؛ فلسفه و عرفان اسلامی به نحو اجمالی و سبک سنتی حوزات علمیه

 

قال رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله:

ألا إنَّ شرَّ أمَتّی ألذینَ یُکرَمونَ مَخافَةَ شَرِّهِم ألا وَ مَن أکرَمَهُ الناسُ إتِّقاءَ شَرِّهِ فَلیسَ مِنّی

 

تحف العقول مواعظ النبی صفحه 58 شماره 180

  

ألا: حرف تنبیه ، غیر عامل

 

إن: حرف مشبه بالفعل، عامل، مبنی بر فتح

شرَّ: اسم، مفرد، مذکر،مشتق، اسم تفضیل، مضاعف، معرب / اسم إن و منصوب

اُمتّی :اسم،غیرمصدر، جامد، مؤنث ، متصرف ، معرفه به اضافه ،معرب / مجرور به حرف جر ، یاء متکلم مضاف الیه و محلاً مجرور

الذین: اسم موصول، جمع مذکر/ خبر إن و محلا مرفوع

یکرمون مخافة شرهم : جمله صله ، ضمیر در یکرمون عائد صله

 

یُکرَمونَ:فعل، جمع مذکر غایب، باب افعال، مجهول/ فعل و ضمیر آن نائب فاعل

مخافة : مصدر (مصدر میمی از خاف)، جامد، مونث، معرفه به اضافه، معرب/ مفعول له (مفعول لأجله)

شرِّ: اسم، مفرد، مذکر،مشتق، اسم تفضیل، مضاعف، معرفه به اضافه، معرب / مضاف الیه

هم : ضمیر، جمع مذکر غایب، معرفه، مبنی / مضاف الیه

 

ألا: حرف تنبیه ، غیر عامل

و : حرف عطف

من: حرف شرطیه، عامل / مبتدا و محلا مرفوع

أکرم: فعل ، مفرد مذکر غایب باب افعال، معلوم، سالم،متعدی/فعل شرط و محلا مجزوم

 ه : اسم ، ضمیرمتصل مفعولی، مفرد مذکر غایب، مبنی / مفعول

الناس: اسم، غیرمصدر،مذکر، جامد، اسم جمع، معرفه به ال، متصرف، معرب/فاعل

إتّقاء: مصدر، مذکر، مصدر باب افتعال، جامد،معرفه به اضافه، معرب/ مفعول له

شرِّ: اسم، مفرد، مذکر،مشتق، اسم تفضیل، مضاعف، معرفه به اضافه، معرب / مضاف الیه

ه: اسم ، ضمیر مفرد مذکر غایب، مبنی/مضاف الیه

 

فَ:حرف جزا-غیر عامل

فلیس منی جواب شرط

لیس: از افعال ناقصه ، ماضی ، مفرد مذکرغایب ، غیرمتصرف(زیرا فقط ماضی دارد) /فعل،ضمیر مستتر در آن اسم لیس

منی: جار و مجرور متعلق به محذوف، و خبر لیس محلا منصوب

 

رسول خدا صلی الله علیه و آله:

آگاه باشید بدترین امتم آن کسانی هستند که از ترس شرشان گرامی باشند، آگاه باشید هر که را مردم از ترس شرش گرامی دارند از من نیست.

 

 

نظرات  (۲)

به نظرم شر در اینجا به معنای "بدی" است (مصدر یا اسم مصدر؟) و معنای تفضیلی "بدتر" را ندارد.



  • فرید افتخاری
  • سمیه درست میگه شر اینجا معنای اسمی داره . البته با معنای وصفی هم به همین شکل می یاد.
    در حالت اسمی جمعش میشه شُرُور و در حالت وصفی جمعش هست : اشرار و شِرار

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.