خلاصه‌ی صفحات ۳۰۰ تا ۳۵۰ جلد سوم

( دحر )

قوله : ( اخْرُجْ مِنْها مَذْؤُماً مَدْحُوراً ) أی مطرودا مبعدا

قد دَحَرَهُ : أی أبعده

 

( درر )

درِی : [ درّ ] من الکواکب : ستاره ى درخشان 

قوله تعالى : ( کَأَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌ )

 

( دسر )

دُسُرٍ :أی مسامیر )میخ)

قوله تعالى : ( ذاتِ أَلْواحٍ وَدُسُرٍ )

 

( دمر )

دَمَّرَ :  ویران کرد ، تخریب کرد ، خراب کرد ، درهم فرو ریخت ، متلاشی کرد ، منهدم کرد

قوله تعالى : ( دَمَّرَ اللهُ عَلَیْهِمْ )

تَدْمُر بفتح التاء : من بلاد الشام

 

( زبر )

الزُّبُر : الزُّبُر الصحف جمع زَبُور کرسول

قوله تعالى : ( وَکُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ )

قوله تعالى : ( جاؤُ بِالْبَیِّناتِ وَالزُّبُرِ )

 

( زفر )

الزَّفِیرُ : صوت الحمار

قوله تعالى : ( لَهُمْ فِیها زَفِیرٌ وَشَهِیقٌ ) [ 11 / 106 ]

 

( زمر )

زُمَراً : أی جماعات فی تفرقة

قوله تعالى : ( وَسِیقَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلى جَهَنَّمَ زُمَراً )

 

 (زمهر )

الزَّمْهَرِیر بشدة البرد

قوله تعالى : ( لا یَرَوْنَ فِیها شَمْساً وَلا زَمْهَرِیراً )

 

( سخر )

سَخَّرَ : تَسْخِیراً هُ : او را به کارى بى مزد وادار کرد ، او را خوار و زبون کرد .

قوله تعالى : ( سَخَّرَ لَکُمُ الْفُلْکَ )

 

( سرر )

« السُّرُرُ » جمع سَرِیر

قوله تعالى : ( فِیها سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ )

سَرِیرَة : ج سَرَائِر )سرّ (: راز که پوشیده ماند ، راز پنهانى ، نیت ؛ « هو طَیِّبُ السَّرِیرة »: او پاکدل و خوش نیت است .

قوله تعالى : ( یَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ )

 

( سطر )

قوله : ( فِی الْکِتابِ مَسْطُوراً ) [ 17 / 58 ] أی مکتوبا

قوله : مُسْتَطَرٌ[ 54 / 53 ] أی مکتوب

المُسَیْطِر و المُصَیْطِر : مسلط

قوله تعالى : ( لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ) [ 88 / 22 ] أی بمسلط

 

( سعر )

سُعْر : گرما ، گرسنگى سخت

سَعَّرَ : تَسْعِیراً النارَ : آتش را برافروخت 

قوله تعالى : ( وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ )

قوله : ( وَکَفى بِجَهَنَّمَ سَعِیراً )

 

( سکر )

سَکْرَة : ج سَکَرَات : « سَکْرَةُ الموتِ أو الهمِّ » : سختى مردن یا سختى اندوه .

قوله تعالى : ( وَجاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِ ) [ 50 / 19 ] أی شدته التی تغلبه وتغیر فهمه وعقله کالسکر من الشراب

 

( سور )

سور : طارمی , نرده , ریل , سرزنش

سِوَار : ج سُور و أَسْوِرَة و أَسَاوِر و أَسَاوِرَة و سُؤُور [ سور ]: دستبند یا النگو که معمولًا زنان بر مچ دست کنند .

قوله تعالى : ( یُحَلَّوْنَ فِیها مِنْ أَساوِرَ مِنْ ذَهَبٍ )

 

( سهر )

سَاهِرة : مؤنث ( السَّاهِر ) است ، ماه ، زمین ، روى زمین ، چشمه ى روان که آب آن کم نشود ؛

عَینٌ ساهِرَةٌ : چشم بیدار ، هشیار ؛

حَفْلَةٌ سَاهِرةٌ : جشن شبانه و تفریحى که همراه با ساز و آواز باشد .

قوله : ( فَإِذا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ )