حوزه علمیه کوچک ما

قوله تعالى : ( تَذْرُوهُ الرِّیاحُ ) [ 18 / 45 ] أی تطیره وتفرقه ، من قولهم : « ذَرَتِ الریحُ الترابَتَذْرُوهُ» فرقته ،و « ذَرَأَکُمْ» خلقکم .

( ذکا )

ذکاة و تذکیه هر دو به معنى ذبح حیوان است در اقرب الموارد آمده «ذکّى الذبیحه: ذبحها» . در قرآن فقط یک بار آن هم در ذبح حیوان بکار رفته [مائده:3].

قوله تعالى : ( إِلَّا ما ذَکَّیْتُمْ ) [ 5 / 3 ] أی إلا ما أدرکتم ذبحه على التمام 

یعنى نیم خورده درنده بر شما حرام است مگر آن چه پیش از مردنش آن را ذبح کنید و آن در صورتى که قبل از مردن از درنده گرفته و ذبح شرعى کنند که حلال است.

و « التَّذْکِیَةُ » الذبح والنحر ، والاسم « الذَّکَاةُ » ، والمذبوح« ذَکِیٌ».

( ربا )

رَبا : ازدیاد پیدا کرد ، زیاد شد ، افزایش یافت ، رشد کرد ، نمو پیدا کرد

قوله تعالى :( اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ)[ 22 / 5 ] أی انتفخت ،

قوله تعالى : ( هِیَ أَرْبى مِنْ أُمَّةٍ ) [ 16 / 92 ] أی أکثر عددا.

ومنه سمی « الرِّبَا» أی إذا کان بینکم وبین أمة عقد أو حلف نقضتم ذلک وجعلتم مکانهم أمة هی أکثر عددا .

قوله تعالى : ( وَما آتَیْتُمْ مِنْ رِباً لِیَرْبُوَا ) [ 30 / 39 ] أی من أعطى یبتغی أفضل من ذلک فلا أجر له عند الله فیه.

و فی الخبر: « الْفِرْدَوْسُ رَبْوَةُ الْجَنَّةِ ».أی أرفعها. 

( رخا )

وفِی الْحَدِیثِ : « اذْکُرِ اللهَ فِی الرَّخَاءِ یَذْکُرْکَ فِی الشِّدَّةِ ».

قوله تعالى : ( رُخاءً حَیْثُ أَصابَ ) [ 38 / 36 ]الرُّخَاءُ ـ بالضم ـ : الریح اللینة 

و منه : تَرَاخٍ، رَخِیَ، رِخْو، أَرْخَى، رِخْوَةٌ .

( ردا )

ردء: یارى و کمک. مصدر و اسم هر دو آمده است (اقرب) راغب مى‏گوید: ردء آنست که براى یارى در پى دیگرى باشد

قوله تعالى : ( رِدْءاً یُصَدِّقُنِی ) [ 28 / 34 ] أی معینا ، یقال : « رَدَأْتُهُ على عدوه » أی أعنته علیه.

معنى آیه چنین است: برادرم هارون در سخن گفتن از من فصیح‏تر است او را با من یار و کمک بفرست تا مرا تصدیق کند. این کلمه در قرآن فقط یکبار آمده است.