حوزه علمیه کوچک ما

( زجا )

زَجَا : زَجْواً [ زجو ] هُ : او را راند ، وی را به آرامى دور کرد 
 زَجْواً و زُجُوّاً و زَجَاءً الأَمْرُ : آن کار آسان شد

قوله تعالى : ( وَجِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ ) [ 12 / 88 ] أی یسیرة قلیلة، 

قوله تعالى : ( یُزْجِی لَکُمُ الْفُلْکَ ) [ 17 / 66 ] أی یسیر لکم الفلک ویجریه فی البحر.

( زکا )

زَکَّى : تَزْکِیةً : رشد کرد و افزون شد ، تشنه شد 
- هُ اللّهُ : خداوند آن را افزون کرد ، پاکیزه کرد ، نیکو کرد 

قوله تعالى : ( قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاها ) [ 91 / 9 ] الضمیر للنفس ،و « التَّزْکِیَةُ » التطهیر من الأخلاق الذمیمة 

قوله تعالى : ( وَتُزَکِّیهِمْ بِها ) [ 9 / 103 ] أی تطهرهم بها.

قوله تعالى : ( أَقَتَلْتَ نَفْساً زَکِیَّةً ) [ 18 / 74 ] أی طاهرة لم تجن ما یوجب قتلها 

وقد تکرر ذکر « الزَّکَاةِ» فی الکتاب والسنة

وفی الشرع : صدقة مقدرة بأصل الشرع ابتداء ثبت فی المال أو فی الذمة للطهارة لهما ،فَزَکَاةُ المال طهر للمال وزَکَاةُ الفطرة طهر للأبدان.

( سجا )

سَجَا : سَجْواً و سُجُوّاً [ سجو ] اللیلُ : شب آرام شد ، پایدار شد 

قوله تعالى : ( وَاللَّیْلِ إِذا سَجى ) [ 93 / 2 ] أی إذا سکن واستوت ظلمته ، ومنه : بحر سَاجٍ.

وَ فِی الْحَدِیثِ : « إِذَا مَاتَ لِأَحَدِکُمْ مَیِّتٌ فَسَجُّوهُ» 

و « السَّجِیَّةُ » کعطیة

وَفِی وَصْفِهِ (ع) : « خُلُقُهُ سَجِیَّةٌ ».أی طبیعة من غیر تکلف.

( سعا )

تند رفتن. کوشش. راغب گوید: سعى مشى سریع است که به حد دویدن نیست و به طور استعاره به جدیّت در کار اطلاق مى‏شود خیر باشد یا شرّ. 

قوله تعالى : ( وَأَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلَّا ما سَعى ) [ 53 / 39 ] أی إلا ما عمل.

قال الشیخ أبو علی (ره) : ( یَسْعى نُورُهُمْ بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمانِهِمْ ) لأنهم أوتوا صحائف أعمالهم من هاتین الجهتین .

و « سَعَى إلى الصلاة » ذهب إلیها على أی وجه کان.

(سلا)

بلدرچین. اقرب گوید: پرنده‏اى است سفید مثل پرنده سمانى مفرد آن سلوة است و در المنجمد سفید بودن را ننوشته و آن را با مرغ سمانى یکى دانسته است.

قوله تعالى : ( وَأَنْزَلْنا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوى ) [ 2 / 57 ] قیل : هو طائر 

وفی المصباح « السَّلْوَى» طائر نحو الحمامة وهو أطول ساقا وعنقا ، قاله الأخفش .

وفی القاموس : « سَلَاهُ» کدعاه و رضیه ،سَلْواً وسُلْوَاناً وسُلِیّاً : نسیه.

وَفِی الْحَدِیثِ : « إِنَّ اللهَ تَعَالَى أَلْقَى عَلَى عِبَادِهِ السَّلْوَةَ بَعْدَ الْمُصِیبَةِ وَلَوْ لَا ذَلِکَ لَانْقَطَعَ النَّسْلُ ».

(سوا )