( دحر )
قوله : ( اخْرُجْ مِنْها مَذْؤُماً مَدْحُوراً ) أی مطرودا مبعدا
قد دَحَرَهُ : أی أبعده
( درر )
درِی : [ درّ ] من الکواکب : ستاره ى درخشان
قوله تعالى : ( کَأَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌ )
( دسر )
دُسُرٍ :أی مسامیر )میخ)
قوله تعالى : ( ذاتِ أَلْواحٍ وَدُسُرٍ )
( دمر )
دَمَّرَ : ویران کرد ، تخریب کرد ، خراب کرد ، درهم فرو ریخت ، متلاشی کرد ، منهدم کرد
قوله تعالى : ( دَمَّرَ اللهُ عَلَیْهِمْ )
تَدْمُر بفتح التاء : من بلاد الشام
( زبر )
الزُّبُر : الزُّبُر الصحف جمع زَبُور کرسول
قوله تعالى : ( وَکُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ )
قوله تعالى : ( جاؤُ بِالْبَیِّناتِ وَالزُّبُرِ )
( زفر )
الزَّفِیرُ : صوت الحمار
قوله تعالى : ( لَهُمْ فِیها زَفِیرٌ وَشَهِیقٌ ) [ 11 / 106 ]
( زمر )
زُمَراً : أی جماعات فی تفرقة
قوله تعالى : ( وَسِیقَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلى جَهَنَّمَ زُمَراً )
(زمهر )
الزَّمْهَرِیر بشدة البرد
قوله تعالى : ( لا یَرَوْنَ فِیها شَمْساً وَلا زَمْهَرِیراً )
( سخر )
سَخَّرَ : تَسْخِیراً هُ : او را به کارى بى مزد وادار کرد ، او را خوار و زبون کرد .
قوله تعالى : ( سَخَّرَ لَکُمُ الْفُلْکَ )
( سرر )
« السُّرُرُ » جمع سَرِیر
قوله تعالى : ( فِیها سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ )
سَرِیرَة : ج سَرَائِر )سرّ (: راز که پوشیده ماند ، راز پنهانى ، نیت ؛ « هو طَیِّبُ السَّرِیرة »: او پاکدل و خوش نیت است .
قوله تعالى : ( یَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ )
( سطر )
قوله : ( فِی الْکِتابِ مَسْطُوراً ) [ 17 / 58 ] أی مکتوبا
قوله : مُسْتَطَرٌ[ 54 / 53 ] أی مکتوب
المُسَیْطِر و المُصَیْطِر : مسلط
قوله تعالى : ( لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ) [ 88 / 22 ] أی بمسلط
( سعر )
سُعْر : گرما ، گرسنگى سخت
سَعَّرَ : تَسْعِیراً النارَ : آتش را برافروخت
قوله تعالى : ( وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ )
قوله : ( وَکَفى بِجَهَنَّمَ سَعِیراً )
( سکر )
سَکْرَة : ج سَکَرَات : « سَکْرَةُ الموتِ أو الهمِّ » : سختى مردن یا سختى اندوه .
قوله تعالى : ( وَجاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِ ) [ 50 / 19 ] أی شدته التی تغلبه وتغیر فهمه وعقله کالسکر من الشراب
( سور )
سور : طارمی , نرده , ریل , سرزنش
سِوَار : ج سُور و أَسْوِرَة و أَسَاوِر و أَسَاوِرَة و سُؤُور [ سور ]: دستبند یا النگو که معمولًا زنان بر مچ دست کنند .
قوله تعالى : ( یُحَلَّوْنَ فِیها مِنْ أَساوِرَ مِنْ ذَهَبٍ )
( سهر )
سَاهِرة : مؤنث ( السَّاهِر ) است ، ماه ، زمین ، روى زمین ، چشمه ى روان که آب آن کم نشود ؛
عَینٌ ساهِرَةٌ : چشم بیدار ، هشیار ؛
حَفْلَةٌ سَاهِرةٌ : جشن شبانه و تفریحى که همراه با ساز و آواز باشد .
قوله : ( فَإِذا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ )
