"مِن" از حروف زائده در معنا است. این حروف فقط تأکید مضمون جمله را افاده می کنند و مانند حروف غیر زائد عمل لفظی دارند ، مثل«ما الله بغافل». که «باء» در بغافل حرفی است که معنای جدیدی افاده نمی کند و فقط برای تأکید نفی غفلت از ذات باری تعالی (که مضمون جمله می باشد) آمده است.
علامت زائده بودن یک حرف آن است که با حذف آن معنا تغییری نمی کند.
حروف جرّی که زاید باشند و دلالت بر معنایی نکنند، تأکید جمله را می رسانند: